Yer Manzara Kahve, hani şu eski yoldan Çeşme’ye giderken yol üstündeki, sakil, naif, gerçek köy kahvesi. Güzel iki gölete bakar, hoş geçmişte onlar var mıydı, ne zaman var oldular o da ayrı konu ya…
Çocukluğumun güzel bir hatırasıdır orası. Geçtiğimiz Pazar günü abik (ağabeyim olur, öyle derim ben ona) sabahın köründe arayıp, hadi kalk Çeşme’ye gidiyoruz der demez kapıya damlayınca güzel bir fırsat oldu. Yol boyunca orada yapacağımız kahvaltıyı düşündüm. E varınca da çocuklar gibi şendim tabi. Çocuklar gibi şımardım, 70 yaşlarındaki kocaman gözlüklü dede çayları getirince dayanamadım :
– Amca biliyor musun, 38 yıldır geliyorum buraya ben.
Amca şöyle bir duraklar, gözlüklerinin üstünden bakarak :
– Annen sağ mı yavrum?
– Sağ??
– E oğlum sen büyümemişsin ki, çocukmuşsun sen daha yavrum!
-…
Evet, her türlü ayar alınır…